Εφετείο

ΕφΑθ 3128/2003

Κηρύσσονται ένοχοι και οι τρεις κατηγορούμενοι για το αδίκημα του άρθρου 66 παρ. 1 ν 2121/93, δεδομένου ότι χρησιμοποιώντας επαγγελματική τεχνική και μέσα αναπαραγωγής αναπαρήγαγαν από το πρωτότυπο με πρόσφορα ηλεκτρονικά μέσα σε δισκέτες αρχιτεκτονικά προγράμματα, χωρίς την άδεια των συνδημιουργών τους, στους οποίους ανήκε το δικαίωμα εκμετάλλευσης και τους οποίους κατ’ αυτόν τον τρόπο ζημίωσαν (ΠοινΔικ 2004, σελ. 940). 

ΕφΑθ 2949/2003

Μη παραπομπή των κατηγορουμένων για παράβαση του άρθρου 66 παρ. 1 ν 2121/93, δεδομένου ότι το πρόγραμμα Η/Υ που κατασκεύασαν για εφαρμογή σε φορολογικές ταμειακές μηχανές δεν αποτελεί αντιγραφή ή παραποίηση του λογισμικού προγράμματος της μηνύτριας εταιρίας, ούτε χρησιμοποιεί την τεχνογνωσία αυτού, αφού οι ευρεθείσες από τις διεξαχθείσες πραγματογνωμοσύνες ομοιότητες των δύο προγραμμάτων οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στην κοινή πρακτική κατασκευής προγραμμάτων για ταμειακές μηχανές και στις οριζόμενες από τη νομοθεσία τεχνικές προδιαγραφές που πρέπει οπωσδήποτε να πληρούνται για την έγκρισή τους (ΠοινΔικ 2004, σελ. 1110, σημ. Γ. Νούσκαλη). 

ΕφΑθ 2768/2003

Το σύγγραμμα του ενάγοντος που περιέχει συγκριτική έρευνα και μελέτη των μαθηματικών ιδιοτήτων της ελληνικής γλώσσας με εφαρμογή λεξαριθμικής θεωρίας και χρήση του αλφαριθμητικού συστήματος των Αρχαίων Ελλήνων, αποτελεί έργο πνευματικής ιδιοκτησίας. Δημοσίευμα του εναγομένου σε ερευνητικό περιοδικό αντεναγόμενου με λεξαριθμικές εξισώσεις, όπου δεν είχαν ληφθεί από το σύγγραμμα του ενάγοντος και επιπλέον δεν περιείχε ... αναφορές στο έργο του ενάγοντος, δεν προσβάλλουν παράνομα το πνευματικό έργο του τελευταίου (ΝοΒ 2004, σελ. 51). 

ΕφΑθ 2288/2003

Κηρύσσεται ένοχος ο πρώτος κατηγορούμενος, δεδομένου ότι κατείχε με σκοπό να θέσει σε κυκλοφορία 14.124 συνολικά ψηφιακούς δίσκους ήχου (CDs), χωρίς την άδεια των παραγωγών υλικών φορέων και των φωνογραφικών εταιριών, και στους οποίους είχαν αντιγραφεί παράνομα με μηχανήματα αναπαραγωγής και κατάλληλο εξοπλισμό γνήσιοι ψηφιακοί δίσκοι των εγκαλουσών εταιριών, που είχαν τα δικαιώματα παραγωγής και εγγραφής των εκτελέσεων (ΠοινΔικ 2004, σελ. 941). 

ΕφΠειρ 701/2003

... Η προσβολή απόλυτου και αποκλειστικού δικαιώματος συνιστά πράξη παράνομη και εφόσον κρίνεται υπαίτια, συνιστά αδικοπραξία. Δηλαδή το γεγονός της επέμβασης δημιουργεί και την παράνομη πράξη τόσο κατά το άρθρο 914 ΑΚ όσο και κατά την ειδική διάταξη του άρθρου 65 ν 2121/93. Γενικά ως παράνομη προσβολή θεωρείται κάθε πράξη που επεμβαίνει στις εξουσίες (ηθικές ή περιουσιακές) του δημιουργού και εφόσον η πράξη αυτή γίνεται χωρίς την άδειά του ή χωρίς να συντρέχει άλλος σπουδαίος λόγος που αίρει τον παράνομο χαρακτήρα της προσβολής. Η διάταξη του άρθρου 914 ΑΚ εφαρμόζεται όπου η ειδική διάταξη αφήνει κενά και στο βαθμό που δεν είναι ασυμβίβαστη η ανάλογη εφαρμογή με το νομοθετικό πνεύμα που διέπει τις διατάξεις 63 επ. του ν 2121/93. Η υπαιτιότητα απαιτείται μόνο για την αξίωση αποζημίωσης και τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Η απόδειξη σχετίζεται με την υφή της προσβολής. Ο δικαιούχος, σε περίπτωση προσβολής, υποχρεούται να επικαλεσθεί και να αποδείξει το γεγονός ότι είναι φορέας του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας (ενεργητική νομιμοποίηση), την ταυτότητα των έργων (πρωτοτύπου και προσβάλλοντος) και την πράξη της προσβολής των ηθικών ή περιουσιακών εξουσιών. Εφόσον ζητεί, πέραν της άρσης και παράλειψης της προσβολής, και αποζημίωση, θα πρέπει να αποδείξει την υπαιτιότητα και το μέγεθος τη ζημίας. Δεν οφείλει καταρχήν να αποδείξει το γεγονός ότι η προσβολή έγινε χωρίς την άδειά του ή ότι δεν συντρέχει λόγος άρσης του παρανόμου, αφού η ίδια η πράξη της προσβολής συνεπάγεται και το παράνομο (ΠειρΝ 2003, σελ. 423). 

ΕφΑθ 7909/2002

Σύμβαση με αντικείμενο την υπόδειξη εκδοτικών οίκων, από τους οποίους ο αντισυμβαλλόμενος εκδότης θα εξαγοράζει εκδοτικά ή πνευματικά δικαιώματα σε βιβλία, έναντι αμοιβής του υποδεικνύοντος συνιστάμενης σε ποσοστό επί των κερδών εκδοθησόμενων βιβλίων, συνιστά σύμβαση έργου και απορροφά τη δευτερεύουσα σύμβαση που προσομοιάζει με εταιρία. Ο ν 2121/93 προστατεύει και τα παράγωγα έργα και τις συλλογές, ήτοι τα έργα εκείνα, που προέρχονται από τη μετατροπή ή την προσαρμογή των πρωτοτύπων, όπως είναι οι διασκευές και οι μεταφράσεις αυτών καθώς και οι εγκυκλοπαίδειες (τα λεξικά και οι ανθολογίες) που μπορεί να είναι ιδίως στην περίπτωση των εγκυκλοπαιδειών συλλεκτικά έργα (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2003, σελ. 296 παρατ. Ν. Κυπρούλη, ΧρΙΔ 2003, σελ. 463). 

ΕφΑθ 3252/2002

... Ως πνευματικό δημιούργημα που παρέχει στον δημιουργό του αποκλειστικά και απόλυτα δικαιώματα εκμετάλλευσης και προστασίας του προσωπικού του δεσμού με αυτό είναι και οι φωτογραφίες, εφόσον πληρούται η προϋπόθεση της πρωτοτυπίας, βάσει της επιλογής θεμάτων, της γωνίας φωτογράφησης, του φωτισμού, της σχέσης φωτογραφιζόμενου με τον περιβάλλοντα χώρο, των αντιθέσεων χρωμάτων, του γενικότερου «στησίματος» της φωτογραφίας αλλά και ενδεχόμενων επεμβάσεων ή παραμορφώσεων κατά τη διάρκεια της εμφάνισης του φιλμ. Η φωτογραφία θεωρείται πρωτότυπη, εφόσον είναι αποτέλεσμα προσωπικής πνευματικής εργασίας του δημιουργού της, ανεξάρτητα από την αισθητική της καταξίωση (ΧρΙΔ 2003, σελ. 465, ΔΕΕ 2003, σελ. 293, παρατ. Ν.Κυπρούλη). 

ΕφΑθ 646/2002

Δεν αρκεί η δειγματοληπτική αναφορά των μουσικών έργων που έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης χωρίς την απαιτούμενη άδεια, αλλά απαιτείται η πλήρης απαρίθμηση των έργων αυτών και συγκεκριμένα οι τίτλοι των μουσικών έργων, τα ονόματα των ερμηνευτών και τελεστών αυτών καθώς και οι επωνυμίες των εταιριών παραγωγής. Από το συγκεντρωθέν αποδεικτικό υλικό δεν προκύπτουν όλα τα μουσικά έργα που αποτελούν αντικείμενο της πνευματικής ιδιοκτησίας ούτε προσδιορίζονται λεπτομερώς οι τίτλοι τους. Για τον λόγο αυτό διατάσσεται περαιτέρω ανάκριση προκειμένου να διευκρινισθούν τα συγκεκριμένα θέματα. Αντίθετη εισαγγελική πρόταση ως προς το σκέλος της παραπομπής, η οποία θεώρησε επαρκή τα αποδεικτικά στοιχεία (αριθμό κλεψίτυπων ψηφιακών δίσκων και επαρκή την ενδεικτική απαρίθμησή τους) σε σχέση με την τέλεση του εγκλήματος της παράβασης του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Εν μέρει απαράδεκτη η έφεση για την κατηγορία της πλαστογραφίας, για την οποία ο εκκαλών δεν είχε παραπεμφθεί (ΠοινΔικ 2002, σελ. 1146, σημ. Γ. Ουρούμπεη, Γ. Κρίππα). 

ΕφΛαρ 629/2002

Αποτελεί παράβαση των διατάξεων του άρθρου 66 παρ. 1 ν 2121/93, περί προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, η μερική ή ολική αναπαραγωγή με φωτοτυπικά μέσα βιβλίων, από ιδιοκτήτρια καταστήματος χαρτικών ειδών, γραφικής ύλης και φωτοτυπιών, χωρίς την έγγραφη συναίνεση των δημιουργών και των εκδοτών τους, τα οποία στη συνέχεια έδενε με σπιράλ και πωλούσε. Η εν λόγω παράβαση τελείται και όταν η αναπαραγωγή γίνεται από φωτοτυπικό αντίγραφο πρωτοτύπου. 

ΕφΑθ 4040/2001

Η φωτογραφία ως πνευματικό δημιούργημα. Για το ορισμένο της αγωγής προστασίας του δημιουργού απαιτείται η αναγραφή του ακριβούς αντικειμένου κάθε φωτογραφίας και του τρόπου επιλογής και παρουσίασης του αντικειμένου, που καθιστούν τη φωτογραφία πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2002, σελ. 58).