15.12.2023

Με δεδομένο ότι τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν ολοκληρώσει τις δικές τους μεταφορές της Οδηγίας 2019/790, ξεκίνησαν οι προσφυγές και οι παραπομπές για την έκδοση προδικαστικής απόφασης στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ).

Μετά την πρώτη παραπομπή από το Βέλγιο αναφορικά με την οδηγία DSM σχετικά με τις διατάξεις που αφορούν τις συμβάσεις δημιουργών και ερμηνευτών, είναι τώρα η σειρά του άρθρου 15 DSM(το συγγενικό δικαίωμα για τους εκδότες τύπου), όπως ενσωματώθηκε στην ιταλική νομοθεσία.

Μαζί με το άρθρο 17, το άρθρο 15 ήταν ίσως η πιο αμφιλεγόμενη από τις διατάξεις της Oδηγίας. Απαιτεί από τα κράτη μέλη να παρέχουν στους εκδότες εκδόσεων τύπου που είναι εγκατεστημένοι στην ΕΕ τα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 2 και στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της Οδηγίας InfoSoc για την ηλεκτρονική χρήση των δημοσιεύσεών τους στον Τύπο από παρόχους υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας.

Το ιταλικό διοικητικό δικαστήριο TAR Lazio αποφάσισε να αναστείλει τη διαδικασία και ζήτησε από το ΔΕΕ να διευκρινίσει εάν το άρθρο 15 της Οδηγίας DSM εμποδίζει τις εθνικές νομοθεσίες που:

  • προβλέπουν υποχρεώσεις αμοιβής επιπλέον των αποκλειστικών δικαιωμάτων που παρέχονται βάσει της διάταξης της ΕΕ
  • αναθέτει στους παρόχους υπηρεσιών της ΚτΠ:

α) να διαπραγματεύονται με τους εκδότες τύπου,

β) να παρέχουν στους εκδότες τύπου και στην ιταλική αρχή επικοινωνίας (AGCOM) πληροφορίες που είναι απαραίτητες για τον καθορισμό της δίκαιης αποζημίωσης και

γ) να μην περιορίζουν την ορατότητα των δημοσιεύσεων τύπου εν αναμονή της διαπραγμάτευσης

  • εκχωρεί σε μια διοικητική αρχή όπως η AGCOM τις εξουσίες που της έχει δώσει η ιταλική νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένων (α) εποπτείας και επιβολής κυρώσεων, (β) καθορισμού των κριτηρίων αμοιβής, (γ) έλλειψης συμφωνίας μεταξύ των μερών, της οφειλόμενης αμοιβής.

Σημειώνεται ότι η υπόθεση αναμένεται να δημοσιευθεί στον ιστότοπο του Δικαστηρίου της ΕΕ.

Πηγή: The IPKat

Author: Eleonora Rosati