ΠΠρΑθ 815/2005

ΠΠρΡοδ 35/2005

Πνευματική ιδιοκτησία και αποζημίωση. Παράνομη και υπαίτια προσβολή με χρήση φωτογραφιών από λεύκωμα, έργου πρωτοτύπου, λόγω της ατομικής ιδιομορφίας που ξεχωρίζει και διαφοροποιείται από άλλα παρεμφερή γνωστά έργα. Αποζημίωση στο διπλάσιο της αξίας κάθε φωτογραφίας και για αποκατάσταση ηθικής βλάβης (Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, lawdb.intrasoftnet.com). 

ΠΠρΑθ 5345/2004

Μετάδοση οπτικοακουστικού υλικού επικαιρότητας από δελτίο ειδήσεων τηλεοπτικού σταθμού χωρίς την άδεια του δημιουργού συνιστά προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας (ΔiΜΕΕ 1/2005, Έτος 2ο, σελ. 94, παρατ. Δ. Καλλινίκου). 

ΠΠρΑθ 4661/2004

Σύμφωνα με την οδηγία 93/98 της Ε.Ε., πρωτότυπη είναι η φωτογραφία εφόσον είναι αποτέλεσμα της προσωπικής πνευματικής εργασίας του δημιουργού. Πνευματική ιδιοκτησία στη φωτογραφία, εφόσον η τελευταία πληροί την προϋπόθεση της πρωτοτυπίας, δεν έχει το εικονιζόμενο πρόσωπο, αλλά μόνο ο φωτογράφος ως δημιουργοός αυτής. Όμως, το εικονιζόμενο πρόσωπο, μολονότι δεν έχει δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας στη φωτογραφία, έχει το δικαίωμα σε αυτή που απορρέει από την προσωπικότητά του. Τα δύο δικαιώματα συγκρούονται. Η σύγκρουση πρέπει να λυθεί με στάθμιση των εκατέρωθεν εννόμων αγαθών. Ενόψει του ότι οι διατάξεις του αστικού κώδικα που προστατεύουν την προσωπικότητα αποτελούν εξειδίκευση της θεμελιώδους και μη δυνάμενης να αναθεωρηθεί διάταξης του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος (βλ. Παπαντωνίου ό.π. σελ. 106, ΕφΑθ 6805/87 ΕλΔ 1990,1458), η στάθμιση αποβαίνει υπέρ του δικαιώματος του προσώπου στην εικόνα του και συνεπώς πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο μεν φωτογράφος έχει το δικαίωμα να διατηρεί το «αρνητικό» της φωτογραφίας και να μεταβιβάζει το περιουσιακό του δικαίωμα επί της φωτογραφίας, το εικονιζόμενο όμως πρόσωπο μπορεί να επιτρέπει ή να απαγορεύει κάθε χρήση της φωτογραφίας του παρά τη θέλησή του από τον εκάστοτε δικαιούχο του περιουσιακού δικαιώματος επί της φωτογραφίας του (βλ. σχετ. Γνμδ. Αρχής Προστασίας Δεδομένων 30/2002 στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ, Μαρίνο σε ΕλΔ 1995,446, σχόλια υπό την (ΧρΙΔ 2005, σελ. 28). 

ΠΠρΑθ 611/2004

Δεν είναι φορέας πνευματικού δικαιώματος ο δημοσιογράφος που αναλαμβάνει την υλοποίηση ιδέας για την έκδοση εντύπου, ενεργώντας όμως υπό την καθοδήγηση του εκδότη (ΕΕμπΔ 2004, σελ. 429). 

ΠΠρΘεσ 13300/2004

Στα αρχιτεκτονικά έργα, όπως και σε άλλα έργα μοναδικής ενσωμάτωσης (όπως των εικαστικών τεχνών), το έργο ως αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας ταυτίζεται πρακτικά με τον υλικό φορέα του, το πράγμα, που είναι αντικείμενο και του δικαιώματος της κυριότητας, του οποίου δικαιούχος είναι συχνά άλλο πρόσωπο. Η επίλυση αυτής της σύγκρουσης ανευρίσκεται με τη συγκεκριμένη κάθε φορά στάθμιση των συγκρουομένων συμφερόντων σύμφωνα με τη γενική αρχή της καλής πίστης (βλ. Κουμάντο, ό.π. 248, Κοτσίρη, ό.π. 124 επ.). Στα αρχιτεκτονικά έργα μάλιστα υπάρχει και η ιδιομορφία ότι προορίζονται για την κάλυψη αναγκών διαβίωσης ή άλλων πρακτικών χρήσεων (στέγασης διαφόρων δραστηριοτήτων κ.λπ.). Λόγω αυτής της ιδιομορφίας ακριβώς, πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο ιδιοκτήτης δικαιούται να επεμβαίνει και να διαμορφώνει ή να τροποποιεί το έργο σύμφωνα με τις ανάγκες που είτε προκύπτουν αντικειμενικά, είτε οφείλονται σε αλλαγή της χρήσης του (βλ. Κουμάντο, ό.π. 249, Κοτσίρη, ό.π. 124 επ.). Μέσα στα όρια της επιτρεπόμενης διαμόρφωσης υπάγονται, επί υπάρχοντος ήδη κτίσματος, ακόμη και η μερική κατεδάφισή του ή οι προσθήκες σ’ αυτό. Αντίθετα, σύμφωνα με τα παραπάνω, επεμβάσεις που αποσκοπούν μόνον σε αισθητικού περιεχομένου αλλοιώσεις του έργου είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε προσβολή του ηθικού δικαιώματος της ακεραιότητας (Αρμ 2005, σελ. 723). 

ΠΠρΡοδ 79/2004

Προσβάλλεται συγγενικό δικαίωμα νόμιμου συνδρομητικού τηλεοπτικού σταθμού από την χωρίς άδεια αποκωδικοποίηση, εγγραφή και αναμετάδοση συνδρομητικών τηλεοπτικών προγραμμάτων από τοπικό δίκτυο καλωδιακής τηλεόρασης έναντι χαμηλότερης συνδρομής και διατάσσεται παύση και παράλειψη στο μέλλον έναντι προσωπικής κράτησης και χρηματικής ποινής (Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, lawdb.intrasoftnet.com). 

ΠΠρΑθ 5177/2003

Είναι αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης αγωγή με την οποία ζητείται καθορισμός του ύψους εύλογης αμοιβής για ραδιοτηλεοπτική αναμετάδοση ερμηνείας ή εκτέλεσης καλλιτεχνών, εφ΄όσον αυτό υπολογίζεται με βάση ποσοστό επί των ακαθαρίστων εσόδων ραδιοφωνικής εταιρίας, τα οποία προκύπτουν από τον ισολογισμό της, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζεται το ύψος τους (ΔιΜΕΕ 4/2004 – Έτος 1ο, σελ. 92).

ΠΠρΑθ 2028/2003

Το πρωτότυπο αρχιτεκτονικό έργο είναι αντικείμενο της πνευματικής ιδιοκτησίας (άρθρο 2 παρ. 1 ν 2121/93). Στην έννοια του αρχιτεκτονικού έργου περιλαμβάνονται τα πάσης φύσεως οικοδομήματα, τόσο ως προς την εξωτερική τους μορφή, όσο και ως προς την εσωτερική διαρρύθμιση των χώρων καθώς και τα σχετικά προηγηθέντα σχέδια. Υποστηρίχθηκε ότι απαραίτητη προϋπόθεση της προστασίας του αρχιτεκτονικού έργου αποτελεί η ύπαρξη σ’ αυτό του στοιχείου της καλλιτεχνικής αξίας. Ήδη, κατά την κρατούσα, ως άνω, θεωρία της στατιστικής μοναδικότητας, το αρχιτεκτονικό έργο προστατεύεται, ανεξάρτητα από την καλλιτεχνική ή αισθητική του αξία και τον προορισμό του. Ο δικαστής, στις περιπτώσεις, που καλείται ν’ αποφανθεί, εάν συντρέχει προσβολή των δικαιωμάτων του αρχιτέκτονος, δεν προβαίνει σε εκτιμήσεις, και αξιολογικούς χαρακτηρισμούς περί της άνω αξίας του έργου, αλλ’ αρκεί αυτό να είναι στατιστικά μοναδικό, με την έννοια που προεκτέθηκε. Επίσης, δεν απαιτείται ο δικαστής ν’ ανατρέξει στη γνώμη ειδικού πραγματογνώμονα, αλλά μόνο κατά το μέτρο που ο εμπειρογνώμων, ως ειδικός, θα κληθεί ν’ αποφανθεί για το εάν το συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό έργο αποτελεί απαγορευμένη απομίμηση άλλου, τέτοιου έργου (ΑρχΝ 2004, σελ. 210).

ΠΠρΑθ 1669/2003

Η εκτύπωση σχεδίου, προστατευόμενου ως έργου τέχνης, σε τηλεκάρτες, αποτελεί νέο τρόπο εκμετάλλευσης σε σχέση με την εκτύπωση αυτού σε αφίσα, για την οποία το είχε αρχικά χορηγήσει ο δημιουργός και ως εκ τούτου, συνιστά προσβολή του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας του δημιουργού, όταν διενεργείται χωρίς την άδειά του (ΔιΜΕΕ 4/2004 - Έτος 1ο, σελ. 93, σημ. Ε. Παναγιωτίδου).