Πολυμελές Πρωτοδικείο

ΠΠρΡοδ 151/2003

Παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής μπορεί να γίνει με δήλωση του ενάγοντα που καταχωρίζεται στην έκθεση εισηγητή - δικαστή. Η ακυρότητα δήλωσης παραίτησης από δικόγραφο λόγω διακοπής της δίκης είναι σχετική υπέρ του εναγομένου και δεν ανακαλείται άν ο ίδιος αντιλέγει. Για την παροχή έννομης προστασίας στην Ελλάδα σε αλλοδαπές εταιρείες αποκλειστικές δικαιούχους κινηματογραφικών έργων που παρανόμως προβλήθηκαν σε τηλεοπτικό σταθμό η πνευματική ιδιοκτησία διέπεται από το δίκαιο του κράτους, όπου το έργο έγινε για πρώτη φορά νομίμως προσιτό στο κοινό και η ένδικη προστασία από το δίκαιο της χώρας όπου ζητείται η προστασία (Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, lawdb.intrasoftnet.com). 

ΠΠρΑθ 2364/2002

Προστασία προσωπικότητας. Δικαίωμα επί ιδίας εικόνας. Παράνομη προσβολή η χωρίς τη συναίνεση του εικονιζομένου δημοσίευση της φωτογραφίας. Η συναίνεση αυτή δεν καλύπτει και τη χρήση για διαφημιστικούς σκοπούς, όπου υπάρχει παράνομη προσβολή προσωπικότητας, έστω και άν δεν θίγεται η τιμή και η υπόληψη. Αντικειμενική ευθύνη ιδιοκτήτη εντύπου, άν υπάρχει πταίσμα συντάκτη ή άν αυτός είναι άγνωστος. Δημοσίευση παλαιών άσεμνων φωτογραφιών ηθοποιού χωρίς νέα συναίνεσή της. Μη νόμιμο το αίτημα για καταχώριση περίληψης της απόφασης, γιατί αυτό αφορά μόνο καταψηφιστικές και όχι αναγνωριστικές αγωγές και μόνο άν η προσβολή της προσωπικότητας προκύπτει από δημοσίευμα τύπου, όχι περιοδικού. Παράνομη προσβολή προσωπικότητας έστω και άν η ίδια είχε επιλέξει να καλλιεργεί τη δημόσια εικόνα της με συνεχείς εμφανίσεις, καθιστώντας εαυτόν αντικείμενο δημοσιογραφικής διερεύνησης. Προκύπτει σκοπός εξυβρίσεως και μειώσεως τιμής και υπόληψης. Ελευθεροτυπία και ελευθερία δημοσιογραφίας. Συνταγματικές αρχές και περιορισμοί. Δέχεται εν μέρει αγωγή (ΔΕΕ 2002, σελ. 598, παρατ. Ν. Κυπρούλη). 

ΠΠρΑθ 78574/2001

Συνιστά πλαστογραφία η χωρίς δικαίωμα αναπαραγωγή ψηφιακών δίσκων μουσικής εφόσον έχει γίνει απομίμηση του εξωφύλλου η οποία περιέχει και τη δήλωση περί του δικαιούχου εκμετάλλευσης (copyright). Κρίθηκε έτσι ότι η παραπάνω παράνομη συμπεριφορά αποδεικνύει σκοπό παραπλάνησης του αγοραστικού κοινού ως προς τη γνησιότητα του δίσκου (ΠοινΔικ 2002, σελ. 1162 σημ. Ν. Δημητράτου, Γ. Νούσκαλη). 

ΠΠρΘεσ 30040/2001

Διακοσμητικά αντικείμενα για τα οποία εκδόθηκαν πιστοποιητικά υποδειγμάτων χρησιμότητας. Μόνη η αντιγραφή από τρίτο των σχετικών σχεδίων και όχι των συσκευών δεν συνιστά προσβολή των σχετικών πιστοποιητικών (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2002, σελ. 708). 

ΠΠρΠειρ 3340/2001

ΠΠρΑθ 7518/2000

Η εκμετάλλευση από μη δικαιούχο ενός προστατευμένου σχεδίου ή υποδείγματος είτε αυτό προστατεύεται από το πδ 259/97 είτε ή/και από τις περί πνευματικής ιδιοκτησίας διατάξεις, εάν αυτό έχει καθιερωθεί στις συναλλαγές και η εκμετάλλευσή του προκαλεί σύγχυση στους καταναλωτές, αποτελεί κατ’ αρχήν πράξη που γίνεται με σκοπό ανταγωνισμού και αντίκειται στα χρηστά ήθη και επομένως παραβιάζει τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 1 και 13 του ν 146/14 περί αθέμιτου ανταγωνισμού. Η ίδια προστασία παρέχεται ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία το σχέδιο δεν είναι υψηλή πνευματική δημιουργία ούτε έχει κατατεθεί κατά το πδ 259/97, αλλά διατηρεί μία ορισμένη πρωτοτυπία και ουσιαστική προτεραιότητα στη χρήση από τον καθού χάρις στην οποία επικρατεί στην αγορά ως διακριτικό γνώρισμα της προελεύσεώς του από μία συγκεκριμένη επιχείρηση (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2001, σελ. 708). 

ΠΠρΑθ 7147/2000

Ο νόμος δεν αναφέρει ρητά τον τίτλο ως ιδιαίτερο αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά μπορεί καταρχήν να προστατευθεί ως τμήμα του έργου κατά τις διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Για να προστατευθεί ο τίτλος κατά το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας πρέπει να εμφανίζει πρωτοτυπία. Έτσι δεν προστατεύονται οι μονολεκτικοί τίτλοι αλλά ούτε και οι συνδυασμοί λέξεων, όταν χρησιμοποιούνται συνήθως ως τίτλοι για έργα ανάλογου περιεχομένου. Όταν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την προστασία του τίτλου με τις διατάξεις για την πνευματική ιδιοκτησία είναι δυνατή η προστασία του με τις διατάξεις για τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Αυτό συμβαίνει, όταν το έργο με τον τίτλο του έχει τόσο διαφημιστεί και έχει γίνει τόσο γνωστό στις συναλλαγές, ώστε η χρησιμοποίηση του τίτλου από άλλον και για άλλο έργο στο εμπόριο και με σκοπό ανταγωνισμό κρίνεται αντίθετη στα χρηστά ήθη. Στην περίπτωση αυτή υποκείμενο προστασίας δεν είναι ο πνευματικός δημιουργός με την ιδιότητά του αυτή, αλλά εκείνος που προβαίνει στην εκμετάλλευση του έργου είτε τρίτος επιχειρηματίας είτε και αυτός ο ίδιος ο δημιουργός (ΑρχΝ 2003, σελ. 671 σημ. Χ. Νικολαΐδη, ΕφΑθ 3252/2000 ΧρΙΔ 2003, σελ. 465). 

ΠΠρΑθ 5417/2000

Για να επέλθει η αντίστοιχη καθενός εκ των θεσπιζόμενων στις διατάξεις του άρθρου 10 παρ. 1 εδ. α΄ και 2 νομικών τεκμηρίων έννομη συνέπεια, ο αιτούμενος την παροχή εννόμου προστασίας λόγω προσβολής του δικαιώματος της πνευματικής ιδιοκτησίας του ή όποιων εξουσιών που απορρέουν από αυτό έχουν μεταβιβασθεί, ανατεθεί ή παραχωρηθεί με συμβάσεις εκμεταλλεύσεως ή παροχής άδειας εκμεταλλεύσεως σε αυτόν, πρέπει για την πληρότητα της αγωγής του, να επικαλεσθεί και να αποδείξει στην περίπτωση του τεκμηρίου που αναφέρεται στην τεκμαιρομένη ιδιότητα του πνευματικού δημιουργού, το εξωτερικό γεγονός της αναγραφής του ονόματός του πάνω στον υλικό φορέα του έργου κατά τον συνηθισμένο τρόπο, στην περίπτωση δε του τεκμηρίου που αφορά (όχι στον πνευματικό δημιουργό και αρχικό δικαιούχο αλλά) στον κατά μεταβίβαση δικαιούχο των αναφερόμενων στην παρ. 2 του άρθρου 10 του ως άνω νόμου κατηγοριών πνευματικών έργων, μεταξύ των οποίων και τα οπτικοακουστικά (έργα), το εξωτερικό γεγονός της αναγραφής του ονόματος ή της επωνυμίας του φυσικού ή νομικού προσώπου που φέρεται ως τέτοιο, κατά τους ισχυρισμούς του, πάνω στον υλικό φορέα του έργου κατά τον τρόπο που συνήθως χρησιμοποιείται για την ένδειξη του δικαιούχου (ΕπισκΕΔ 2001, σελ. 221, σελ. παρατ. Κ. Μήτκα). 

ΠΠρΑθ 3318/1998

Με τις διατάξεις των άρθρων 46 επ. του ν 2121/93, προστατεύονται τα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία δικαιώματα, ήτοι τα δικαιώματα σε εργασίες (εισφορές) που σχετίζονται με την πνευματική δημιουργία ή ακόμα έχουν και κάποιες ομοιότητες με αυτήν, δεν μπορούν όμως να αναχθούν σε αυτοτελή έργα, διότι δεν εμφανίζουν τα κρίσιμα στοιχεία της πνευματικής δημιουργίας, συμβάλλουν όμως και μάλιστα πολλές φορές καθοριστικά, στη δημόσια εκτέλεση ή στην αναπαραγωγή και γενικά τη διάδοση των έργων. Ο καθορισμός των δικαιούχων των συγγενικών δικαιωμάτων προκύπτει από τους κανόνες που αναγνωρίζουν τα σχετικά δικαιώματα. Καθένα από τα συγγενικά δικαιώματα που αναγνωρίζονται από το ν 2121/93 έχει διαφορετικό περιεχόμενο και παρέχει στο δικαιούχο τις εξουσίες που απαριθμούνται αποκλειστικά και όχι ενδεικτικά στα άρθρα 46 επ. (Μ. Μαρίνου, Η προσβολή του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων, ΕλΔ 35, σελ. 1440 επ. και ιδίως σελ. 1445) (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 1999, σελ. 403). 

ΠΠρΘεσ 18201/1998

Πνευματική ιδιοκτησία. Περιεχόμενο και έκταση προστασίας. Προστατευόμενα, θεωρούνται τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών (Η/Υ), και το προπαρασκευαστικό υλικό του σχεδιασμού τους. Εννοια "software". Εννοια "προγράμματος". Δημιουργός ενός προγράμματος Η/Υ μπορεί να είναι μόνο φυσικό πρόσωπο ή ομάδα προσώπων, οι οποίοι είναι συνδικαιούχοι κατά ίσα μέρη, εκτός αν συμφωνήθηκε άλλως. Προσβολή δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας. Αδικοπραξία. Δικαίωμα αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης του δημιουργού, εφόσον υπάρχει υπαιτιότητα του προσβολέα. Αγωγή παράλειψης και άρσης της προσβολής. Περιεχόμενο σχετικής αγωγής (ΕΕμπΔ 1/1999, σελ. 161, παρατ. Καλλινίκου Δ.).