Ειρηνοδικείο

ΕιρΠειρ 21/2011

ΕιρΑθ 901/2008

Οργανισμός διαχείρισης συλλογικών δικαιωμάτων. Εύλογη αμοιβή. Στην αγωγή αξίωσης της εύλογης αμοιβής από οργανισμό διαχείρισης συλλογικών δικαιωμάτων πρέπει να αναφέρονται τα έργα που διαχειρίζονται, ημεδαπών και αλλοδαπών καλλιτεχνών, με ποιους αλλοδαπούς οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης αντιστοιχούν και με ποιες συμβάσεις αμοιβαιότητας έδωσαν οι αλλοδαποί οργανισμοί διαχείρισης πληρεξουσιότητα ή μεταβίβασαν τα δικαιώματά τους διαχείρισης (ΔiΜΕΕ 2/2008, Έτος 5ο, σελ. 219). 

ΕιρΝικ 44/2007

Πνευματική ιδιοκτησία. Συγγενικά δικαιώματα. Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης. Εύλογη αμοιβή λόγω δημόσιας αναπαραγωγής μουσικών έργων. Δικαστικός καθορισμός της οφειλόμενης εύλογης αμοιβής από τους χρήστες λόγω διαφωνίας ως προς το ύψος της οφειλόμενης εύλογης αμοιβής. Δεν απαιτείται η συσχέτιση του ύψους της εύλογης αμοιβής με την ήδη καταβαλλόμενη στην Α.Ε.Π.Ι., που διαχειρίζεται τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών. Λόγω του ενιαίου χαρακτήρα της αμοιβής, η σύμπραξη των οργανισμών και η θέσπιση ενιαίου αμοιβολόγιου δεν συνιστά παράνομη επιχειρηματική σύμπραξη ούτε κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης. Αλλοδαποί δικαιούχοι. Αμερικάνικο μουσικό ρεπερτόριο. Αρχή αμοιβαιότητας. Η προστασία της Διεθνούς Σύμβασης της Ρώμης που κυρώθηκε με το Ν. 2054/1992, εκτείνεται και στα έργα που προέρχονται από τις Η.Π.Α., παρόλο που δεν είναι συμβαλλόμενη χώρα και δεν προστατεύονται εκεί τα συγγενικά δικαιώματα. Κριτήριο της προστασίας αποτελεί η εντός 30 ημερών από τη δημοσίευση των έργων παρουσίασή τους και στην Ελλάδα. Συλλογική αγωγή και ενεργητική νομιμοποίηση. Μαχητό τεκμήριο για τη νομιμοποίηση των εναγόντων οργανισμών σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 55 του Ν. 2121/1993 και με τη Διεθνή Σύμβαση της Ρώμης. Δεν απαιτείται η αναλυτική αναφορά των αλλοδαπών δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων που εκπροσωπούν οι ενάγοντες, του προστατευομένου ρεπερτορίου και των συμβάσεων αμοιβαιότητας με τους αλλοδαπούς οργανισμούς. Απορρίπτεται η σχετική ένσταση αοριστίας. Απορρίπτεται ως μη νόμιμη η ένσταση του εναγομένου για καταχρηστική άσκηση δικαιώματος διότι ο δικαστικός καθορισμός της εύλογης αμοιβής γίνεται σε ύψος που δεν δεσμεύεται από το κοινό αμοιβολόγιο των εναγόντων αλλά με αντικειμενικά κριτήρια (Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, lawdb.intrasoftnet.com). 

ΕιρΝικ 38/2007

Πνευματική ιδιοκτησία. Συγγενικά δικαιώματα. Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης. Δικαστικός καθορισμός της οφειλόμενης εύλογης αμοιβής από χρήστες υλικών φορέων ήχου με μουσικά έργα. Αλλοδαποί δικαιούχοι. Η προστασία της Διεθνούς Σύμβασης της Ρώμης που κυρώθηκε με το Ν. 2054/1992, εκτείνεται και στα έργα που προέρχονται από μη συμβαλλόμενη χώρα, όπως οι ΗΠΑ. Συλλογική αγωγή και ενεργητική νομιμοποίηση. Μαχητό τεκμήριο για τη νομιμοποίηση των εναγόντων οργανισμών σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 55 του Ν. 2121/1993 και με τη Διεθνή Σύμβαση της Ρώμης. Δεν απαιτείται η αναλυτική αναφορά των αλλοδαπών δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων που εκπροσωπούν οι ενάγοντες, του προστατευομένου ρεπερτορίου και των συμβάσεων αμοιβαιότητας με τους αλλοδαπούς οργανισμούς. Απορρίπτεται η σχετική ένσταση αοριστίας. Υπολογισμός του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) σε ποσοστό 19%, όπως ισχύει κατά την εξόφληση του οφειλόμενου ποσού. Εναρξη τοκοδοσίας της κύριας απαίτησης από την επίδοση της αγωγής και της απαίτησης για καταβολή Φ.Π.Α. από την είσπραξη του πρώτου τμήματος της αμοιβής και μέχρι την εξόφληση. Καθ΄ύλην αρμοδιότητα για αίτημα μη αποτιμητό σε χρήμα. Είναι παρεπόμενο το αίτημα των εναγόντων να παραδοθεί κατάλογος με τους τίτλους των έργων του αλλοδαπού μουσικού ρεπερτορίου. Υποχρέωση των χρηστών να παραδώσουν κατάλογο με τους τίτλους των έργων του αλλοδαπού μουσικού ρεπερτορίου που χρησιμοποίησαν με την απειλή χρηματικής ποινής σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Η κατανομή των αμοιβών μεταξύ των εναγόντων οργανισμών γίνεται σύμφωνα με τις μεταξύ τους συμφωνίες και όχι από το δικαστήριο (Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, lawdb.intrasoftnet.com).

ΕιρΝικ 3/2007

Πνευματική ιδιοκτησία. Οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων. Αοριστία. Σε αγωγή των οργανισμών, καταβολής της ενιαίας εύλογης αμοιβής των δικαιούχων που εκπροσωπούν, δεν είναι αναγκαία η μνεία όλων των δικαιούχων και των έργων τους, αλλά αρκεί μνεία, ότι εκπροσωπούν το σύνολο της ενδιαφερομένης κατηγορίας δικαιούχων. Κατανομή της αμοιβής. Δεν μπορεί να γίνει δικαστικά αλλά αποτελεί αντικείμενο συμφωνίας των οργανισμών. Τοκοδοσία. Τόκοι οφείλονται από την επίδοση της τελεσίδικης απόφασης οριστικού προσδιορισμού της αμοιβής. Περιστατικά επιδίκασης εύλογης αμοιβής (Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, lawdb.intrasoftnet.com). 

ΕιρΘεσ 8971/2006

Πνευματική ιδιοκτησία. Με τη διάταξη του άρθρου 49 ν. 2121/1993 προσδιορίζεται ο δικαστικός τρόπος επίλυσης της διαφωνίας μεταξύ των χρηστών και των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης ως προς το ύψος και τους όρους καταβολής της εύλογης αμοιβής που οφείλεται, κατά τη διάταξη αυτή, στους ερμηνευτές, εκτελεστές καλλιτέχνες και παραγωγούς, θέσπιση υπέρ των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης των δικονομικών προνομίων των άρθρων 55 παρ. 2 εδ. β , 55 παρ. 3 και 55 παρ. 2 εδ. α` ν. 2121/1993. Ειδικώς όσον αφορά στο τεκμήριο "αρμοδιότητας διαχείρισης ή προστασίας" του άρθρου 55 παρ. 2 εδ. α`, λειτουργεί αποδεικτικά και δεν αναιρεί την υποχρέωση του αιτούντος οργανισμού να αναφέρει στο δικόγραφο αγωγής, ονομαστικά, τόσο τους δικαιούχους όσο και τα έργα για τα οποία του έχει μεταβιβασθεί η αρμοδιότητα διαχείρισης ή προστασίας. Άλλωστε, αν η αναφορά παραλειφθεί, δεν είναι δυνατόν να προβεί ο αντίδικος-χρήστης σε ανατροπή του τεκμηρίου, αφού δεν θα είναι γνωστά τα πρόσωπα και τα έργα που αυτό καλύπτει. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης μπορούν να διαχειρίζονται συγγενικά δικαιώματα όχι μόνον ελληνικών φορέων, αλλά και αλλοδαπών, για το σκοπό αυτό δε μπορούν να συνάπτουν συμβάσεις αμοιβαιότητας με αντίστοιχους αλλοδαπούς οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης (άρθρο 72 παρ. 3). Στοιχεία για το ορισμένο δικογράφου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης με το οποίο ζητείται η παροχή δικαστικής προστασίας αναφορικά με συγγενικά δικαιώματα αλλοδαπών φορέων (Αρμ. 2007, σελ. 1529). 

ΕιρΚερ 209/2003

Η ενάγουσα εταιρία έχει σκοπό την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Ο εναγόμενος ιδιοκτήτης disco έκανε χρήση του ρεπερτορίου της ενάγουσας, χωρίς προηγούμενη άδεια αυτής και παρά τις συνεχείς οχλήσεις, αρνήθηκε να καταβάλλει στην εταιρία την αμοιβή της. Η συμπεριφορά του εναγομένου συνιστά προσβολή του αποκλειστικού δικαιώματος που έχει η ενάγουσα για την εκμετάλλευση των έργων των συμβαλλομένων με εκείνη. Η ενάγουσα υπέστη ζημία και ηθική βλάβη και επιδικάζεται εύλογο ποσό χρηματικής ικανοποίησης (ΙονΕπιθ 2004, σελ. 226). 

ΕιρΑθ 1478/1997

Πνευματική ιδιοκτησία. Προσβολή του ηθικού δικαιώματος (παράλειψη μνείας του δημιουργού σε τηλεοπτική μετάδοση τραγουδιού). Εκδίκαση των σχετικών διαφορών με την τακτική διαδικασία. Παράλληλη άσκηση αξιώσεως για προσβολή προσωπικότητας δικάζεται με τη διαδικασία εργατικών διαφορών. Δωσιδικία του αδικήματος. Πλείονες τόποι τελέσεως (όπου προβλήθηκε η επίμαχη εκπομπή). Δικαίωμα επιλογής μεταξύ των περισσοτέρων τόπων. Περιεχόμενο ηθικού δικαιώματος. Ισχυρισμός για ύπαρξη εθίμου προς τηλεοπτική μετάδοση μυστικών έργων. Κρίση ότι δεν υφίσταται τέτοιο έθιμο και μάλιστα χωρίς αμοιβή του δημιουργού. Επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης (ΑρχΝ 1998 σελ. 236). 

ΕιρΑθ 1357/1997

Προσβολή ηθικού δικαιώματος δημιουργού μουσικής σύνθεσης με δημόσια χρήση του έργου του σε τηλεοπτική εκπομπή. Ποινικό αδίκημα υφίσταται και στην περίπτωση που οι αναφερόμενες στο άρθρ. 66 παρ. 1 του Ν 2121/1993 πράξεις δεν τελέστηκαν από δόλο. Τόπος τέλεσης του αδικήματος. Παρεχόμενες εξουσίες στον πνευματικό δημιουργό. Το ηθικό δικαίωμα παραμένει σ΄αυτόν και μετά τη μεταβίβαση του περιουσιακού και είναι απεριόριστο, απόλυτο και αμεταβίβαστο. Αποτελεί εκδήλωση του δικαιώματος της προσωπικότητας. (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 1997, σελ. 1166).