ΕφΑθ 2440/2006

Πνευματική ιδιοκτησία. Τηλεοπτική μετάδοση κινηματογραφικών ταινιών. Αν στη σύμβαση για τη δημιουργία κινηματογραφικής ταινίας έχει οριστεί ότι μεταβιβάζονται όλες οι εξουσίες εκμετάλλευσής της, τότε θεωρείται ότι μεταβιβάζονται οι εξουσίες που ήταν γνωστές κατά τη σύναψη της σύμβασης και απαραίτητες για την εκπλήρωση του σκοπού της. Στη ρύθμιση του ν. 2121/1993 υπάγονται και οι πριν από την έναρξη ισχύος του συναφθείσες συμβάσεις, αλλά μόνο για τον μετά την 5/3/1994 και εφεξής χρόνο (μη γνήσια αναδρομικότητα). Νομικά βάσιμη η ένδικη αγωγή, που στηρίζεται στις διατάξεις του ν. 2121/1993, αφού η προβολή των ταινιών έγινε μετά την έναρξη ισχύος του νόμου. Αξίωση αποζημίωσης σε περίπτωση παράνομης και υπαίτιας προσβολής της πνευματικής ιδιοκτησίας. Εφαρμοστέες διατάξεις. Ελάχιστο όριο της αποζημίωσης κατά το άρθρο 65 του νόμου αυτού. Παραγραφή της αξίωσης αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης κατά το άρθρο 937 ΑΚ. Βάσιμη σχετική ένσταση στην ένδικη υπόθεση. Η διακοπή της παραγραφής δεν λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο αυτεπάγγελτα, αλλά κατόπιν προβολής αντένστασης από τον ενάγοντα. Δεν απαιτείται γνώση της ζημίας για την έναρξη της παραγραφής. Απορρίπτεται η αγωγή (Δ/ΝΗ 2008, σελ. 584). 

ΕφΑθ 2224/2006

Πνευματική ιδιοκτησία. Περιουσιακό και ηθικό δικαίωμα του πνευματικού δημιουργού. Εξουσίες που απορρέουν από τα δικαιώματα αυτά. Αναπαραγωγή του έργου σε σχολικά βιβλία χωρίς άδεια του πνευματικού δημιουργού ή των δικαιοδόχων αυτού. Προϋποθέσεις και εφαρμοστέες διατάξεις. Περιορισμοί που τίθενται κατά την αναπαραγωγή αυτή. Ποια βιβλία θεωρούνται διδακτικά. Πώς γίνεται η συγγραφή αυτών. Έκδοση και διάθεση βιβλίων και εντύπων από τον ΟΕΔΒ, ο οποίος δεν συνάπτει σύμβαση με τους πνευματικούς δημιουργούς από έργα των οποίων μικρά τμήματα περιλαμβάνονται κατά αναπαραγωγή σε σχολικά βιβλία. Οι διενέξεις μεταξύ του ΟΕΔΒ και των πνευματικών δημιουργών δεν δημιουργούν διαφορά από διοικητική σύμβαση και αρμόδια για την εκδίκαση αγωγής για άρση και παράλειψη της προσβολής του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και για αποζημίωση είναι τα πολιτικά δικαστήρια. Ευθύνη του Δημοσίου και των νπδδ κατά τα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ. Προϋποθέσεις ίδρυσης της ευθύνης. Πότε η αναφυόμενη διαφορά υπάγεται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων. Σε τι συνίσταται η προσβολή του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας. Ίδρυση αδικοπρακτικής ευθύνης κατά τα άρθρα 914 επ. ΑΚ. Προϋποθέσεις. Ευθύνη από την πρόστηση. Αντικειμενική η ευθύνη του προστήσαντος. Ορθά επιδικάστηκε υπέρ του ενάγοντα χρηματική ικανοποίηση και όχι και αποζημίωση από τα άρθρα 914 ΑΚ και 65 παρ. 2 του ν. 2121/1993. Περιστατικά. Εφεση από διάδικο που δικάστηκε σαν να ήταν παρών. Εξουσίες του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου. Ο εκκαλών μπορεί να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει και πρωτοδίκως. Η προφορική συζήτηση είναι υποχρεωτική μόνο στην περίπτωση του άρθρου 528 ΚΠολΔ. Προθεσμία κατάθεσης των προτάσεων και συνέπειες ερημοδικίας του εκκαλούντος. Δεν επιτρέπεται να παρασταθεί ο δικηγόρος του εκκαλούντος με δήλωση κατά το άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, όταν προσβάλλεται με την έφεση απόφαση που εκδόθηκε ερήμην του εκκαλούντος, αφού η προφορική συζήτηση είναι υποχρεωτική (Δ/ΝΗ 2008, σελ. 621). 

ΕφΑθ 1445/2006

Πνευματική ιδιοκτησία. Κοσμήματα. Το δακτυλίδι της ενάγουσας δεν έχει πρωτοτυπία και μοναδικότητα με την έννοια του Ν. 2121/1993, αλλά δεν αποτελεί και δουλική αντιγραφή του εκ μέρους της εναγομένης και δεν υφίσταται παραβίαση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Δεν προστατεύεται το δακτυλίδι ούτε και στα πλαίσια της προστασίας βιομηχανικού σχεδιασμού, αφού δεν υποβλήθηκε σχετική αίτηση στον ΟΒΙ. Δεν δημιουργείται σύγχυση στο καταναλωτικό κοινό ως προς την προέλευση των επιδίκων δακτυλιδιών. Η εμπορία του δακτυλιδιού της εναγομένης δεν συνιστά πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού. Απορρίπτεται η έφεση. (ΔΕΕ 2007, σελ. 50, σημ. Ν. Κυπρούλη). 

ΕφΘεσ 2232/2006

Πνευματική Ιδιοκτησία. Συλλογή κειμηλίων σε μουσείο. Δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας επί της συλλογής (ΕπισκΕΔ 4/2006, σελ. 1162). 

ΕφΘεσ 3/2006

Ακυρες συμβάσεις εργασίας. Οι εργαζόμενοι σε καταστήματα όπου πωλούνται ή καταναλώνονται οινοπνευματώδη ποτά είναι υποχρεωμένοι να εφοδιάζονται με άδεια της αστυνομικής αρχής. Οταν σύμβαση εργασίας είναι άκυρη, οι εργαζόμενοι δικαιούνται τις αποδοχές που απορρέουν από το νόμο, χωρίς να στηρίζονται στον αδικαιολόγητο πλουτισμό (Αρμ. 2006, σελ. 267). 

ΕφΔωδ 230/2006

Εργατικό δίκαιο. Καταγγελία σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου. Αβάσιμη η αγωγή μουσικού καταβολής μισθών υπερημερίας λόγω άκυρης απόλυσης, διότι δεν προσλήφθηκε με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας από την εναγόμενη εταιρεία αλλά από την εργολάβο αλλοδαπή εταιρεία, η οποία είχε αναλάβει την ψυχαγωγία με ζωντανή μουσική των πελατών του ξενοδοχείου της εναγομένης. Ενορκες βεβαιώσεις. Αυτές που λήφθηκαν σε δίκη ασφαλιστικών μέτρων μεταξύ των ίδιων διαδίκων λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια (Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, lawdb.intrasoftnet.com). 

ΕφΑθ 7632/2005

Προσβολή πνευματικής ιδιοκτησίας από αναπαραγωγή περισσότερων αντιγράφων, πλαστογραφία πιστοποιητικού (ΝοΒ 2006, σελ. 417). 

ΕφΑθ 7593/2005

Δημόσια εκτέλεση. Η ραδιοτηλεοπτική μετάδοση έργων στα δωμάτια ενός ξενοδοχείου δε συνιστά δημόσια εκτέλεση (ΔiΜΕΕ 2/2007 - Έτος 4ο, σελ. 244, σημ. Ό. Γαρουφαλιά). 

ΕφΑθ 4169/2005

Καταδίκη κατηγορουμένου για παράβαση του νόμου 2121/1993 "περί πνευματικής ιδιοκτησίας", ο οποίος διατηρούσε ατομική επιχείρηση βιβλιοχαρτοπωλείου και κατελήφθη να έχει προβεί σε εξ ολοκλήρου φωτοαντιγραφική αναπαραγωγή εντύπων έργων-βιβλίων, χωρίς την άδεια των συγγραφέων και των εκδοτικών οίκων στους οποίους αυτοί έχουν αναθέσει την έκδοση των έργων τους. Μη συνδρομή περίπτωσης επιτρεπτής αναπαραγωγής για ιδιωτική χρήση, εφόσον η αναπαραγωγή έγινε στα πλαίσια της επιχείρησης του κατηγορουμένου και όχι από τον ίδιο το χρήστη. Απόρριψη αυτοτελούς ισχυρισμού περί συγγνωστής πλάνης στην οποία τελούσε ο κατηγορούμενος πιστεύων ότι η εισαχθείσα ειδική επιβάρυνση στην τιμή των φωτοτυπικών μηχανημάτων του παρείχε το δικαίωμα να προβεί στη φωτοαντιγραφική αναπαραγωγή των βιβλίων (ΠοινΧρ 2006, σελ. 70). 

ΕφΑθ 3058/2005

Δικαιώματα ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών, που η ερμηνεία ή η εκτέλεση έχει εγγραφεί σε υλικό φορέα και δικαιώματα των παραγωγών των υλικών φορέων ήχου. Η οφειλόμενη από το χρήστη αμοιβή καταβάλλεται σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης. Επί διαφωνίας περί το ύφος της εύλογης αμοιβής η διαφορά επιλύεται προσωρινά από το Μονομελές Πρωτοδικείο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, μέχρι να αποφανθεί το αρμόδιο δικαστήριο (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2005, σελ. 1179, σημ. Ν. Κυπρούλη).